,,სარკე”, თათია ბოჭორიძე
ჰოლივუდის 62 წლის ვარსკვლავი, შერონ სტოუნი, დღესაც ისეთივე პოპულარულია, როგორიც 30 წლის ასაკში იყო და დღესაც პრიალა ჟურნალების საყვარელი სტუმარია. პანდემიის პერიოდში მსახიობმა ჟურნალისტ ნელი ჰოლმსს ინტერვიუ მისცა.
– პირად ცხოვრებაში რა ხდება?
– ჰმ… ვცდილობდი, მამაკაცებს შევხვედროდი, მაგრამ, როგორც ამბობენ, ქიმია ვერ შედგა. ვირტუალურად, ,,ფეისბუქით” ამას ვერ იგრძნობ. კეთილი მომავლის იმედი მაქვს.
– ბოლო დროს არავის ხვდებოდით?
– აი, ამაზე კომედიის გადაღება შეიძლება. სახლში თავს მოდუნების უფლებას ვაძლევ, ვწრუპავ მარტინის და უცებ მახსენდება: ,,ჯანდაბა, მე ხომ პაემანი მაქვს ,,ზუმში!”. მინდა, გითხრათ, რომ კარანტინში გამოკეტილმა კაცებმა დახვეწეს თავიანთი კულინარიული უნარები და შედარებით უკეთესები გახდნენ – მათთან ლაპარაკი შეიძლება. ვისაც სხვა რამ აქვს გონებაში, ლურჯუკანალიან მაიმუნებს ჰგვანან!
– შერონ, მოგვიყევით წიგნზე, რომელსაც ახლა წერთ.
– წიგნების ბაზრობაზე ვიყავი და შევხვდი ადამიანს, რომელიც ავღანეთში იბრძოდა და ცხოვრება მიუძღვნა იმ ადამიანებზე ზრუნვას, რომლებსაც სახე დაუმახინჯდათ დაბომბვების შედეგად. ამან შთამაგონა, დამეწერა წიგნი, რომელიც მალე გამოვა.
– ნორმალური ცხოვრება გენატრებათ?
– როგორ გითხრათ… გარეთ გასვლა მენატრება, მაგრამ, მეორე მხრივ, პაპარაცები თავისუფლად სეირნობის საშუალებას ადრეც არ მაძლევდნენ ხოლმე. ბოლო 20 წელია, ჩაკეტილი ვცხოვრობ, როგორც მონაზონი. ასე რომ, კარანტინისთვის კარგად ვიყავი მომზადებული.
– თქვენ ერთ-ერთ ინტელექტუალურ ქალად ითვლებით მსოფლიოში. გიჭირთ ჰოლივუდში ცხოვრება?
– იცით, როცა ადამიანების სისულელეების გამო ძალიან გამიჭირდება ხოლმე, გავდივარ ჩემი სახლის აივანზე და ვყვირი. ყველაზე საკვირველი ისაა, რომ მეზობლები მშვენივრად მიგებენ და არ ჩივიან.