რუსუდან ადვაძე, სარკე
ტელეჟურნალისტი და ტოქ შოუს წამყვანი, ნანუკა ჟორჟოლიანი განვლილ და მიმდინარე მოვლენებზე, საკუთარ აწმყოსა და მომავალზე “სარკეს” დაუფარავად ესაუბრა. ინტერვიუ მთავარი არხის ეთერში გასვლამდეა ჩაწერილი.
– ნანუკა, როგორ გაატარეთ ზაფხული იმ ყველაფრის პარალელურად, რაც ქვეყნისა და “რუსთავი 2”-ის თავს ხდებოდა?
– ეს იყო ერთადერთი ზაფხული, როდესაც ყველა გეგმა ამერია. მეგობრებთან ერთად სხვაგან მივდიოდი და დავბრუნდი, რადგან 20 ივნისის ამბები მოხდა. მერე კიდევ დავგეგმე წასვლა და “რუსთავი 2”-ის გამო ისევ დავბრუნდი. მერე ვთქვი, მოდი, ახლა წასვლას აღარსად დავგეგმავ-მეთქი.
ჩემთვის ძალიან სტრესული იყო “რუსთავი 2”-ის ამბები. ამაში სტრასბურგის ამბავს უფრო ვგულისხმობ, ვიდრე სალიას გადაწყვეტილებას. ჩვენ, “რუსთავი 2”-ელები, კრიზისტიპები ვართ, ანუ ასეთ დროს უფრო საჭირო, ეფექტურები და ქმედითუნარიანები ვხდებით. ტყუილი იქნება, რომ გითხრათ, ჩვენს თავს უფლება მივეცით გლოვის და ტირილის. მალე მოვახდინეთ მობილიზება, რომ ახალ გეგმებსა და იდეებზე გადავერთოთ.
– ცნობილია, რომ კოლეგასთან, ნინო შუბლაძესთან, დიდი მეგობრობა გაკავშირებდათ. მომხდარი მოვლენების ფონზე, როდესაც გავრცელდა ხმა, რომ შუბლაძე “რუსთავი 2”-ში ბრუნდებოდა, ერთმანეთს სახედაკარგულები ეძახეთ…
– მე და ნინო უკვე 10 წელია, რაც აღარ ვმეგობრობთ. ალბათ უფრო 2012 წლიდან. მეტს აღარაფერს ვიტყვი. შეიძლება სადღაც გადაკვეთილა ჩვენი გზები საერთო მეგობრების წრეში, მაგრამ უკვე დიდი ხანია მეგობრები აღარ ვართ.
– რა ანგრევს მრავალწლიან მეგობრობას?
– ნინოს არ შევეხები. ჩემთვის მეგობრობაც, ურთიერთობაც ღირებულებებია. პრინციპების ერთგული ვარ და, საერთოდ, ერთგულება ჩემთვის ყველაფერზე ძვირფასია – ადამიანების, პროფესიის და ა.შ. ერთგულება ყველაზე ძვირადღირებული რამ არის. მეგობრობაც ჩემთვის იმ პრინციპების ერთგულებაა, რისთვისაც ერთად გვიბრძოლია. ჩემთვის მეგობრობა არაა მუდმივი და არც პარტნიორი. ჩემთვის მთავარია ის ღირებულებები, რომლებიც ადამიანებთან მაკავშირებს.
მინდა, ხაზგასმით აღვნიშნო, რომ ეს ნინოს არ ეხება. ღალატი ყველაფერში დაუშვებელი და მიუღებელია, როგორც საქმეში, ისე ყველაფერში – პირად ცხოვრებაში ღალატი, პრინციპების ღალატი, ღირებულებების ღალატი… ღირებულება გემოვნება, ჭამის მადა არ არის, რომელიც შეიძლება შეგეცვალოს. ფუნდამენტური ღირებულება არასოდეს უნდა გეცვლებოდეს.
შეიძლება ადრე ვფიქრობდი, რომ ბიძინა ივანიშვილი ქველმოქმედი, მეცენატი იყო და დღეს ასე აღარ ვფიქრობ, რადგან გადავაფასე და სხვაგვარად შევხედე. ტიპი, ვინც რუსეთთან თანამშრომლობს, ჩემთვის მუდმივად მიუღებელია – ეს არის ღირებულება, რაზეც მე ვდგავარ და არ შეიცვლება. თუ მიხეილ სააკაშვილი ისე გაგიჟდა, რომ თქვა, პუტინს გაუმარჯოსო, ის გახდება ჩემთვის მიუღებელი. ნებისმიერი ადამიანი, რომელიც ისტორიულ მტერთან თანამშრომლობს, ჩემთვის მიუღებელია.
შესაბამისად, თანამშრომლობა იმ ადამიანებთან, რომლებიც რუსული ფულით ფინანსდებიან, ისეთივე ნაგავია ჩემთვის, როგორიც ის მეილები, გაუხსნელად რომ ვყრით ურნაში. ესენი არიან ადამიანები, რომლებიც ფულს იმისთვის იღებენ, რომ სხვები გააშავონ. იღებენ რუსულ ფულს და რუსულ სპეცსამსახურებთან თანამშრომლობას არც მალავენ. ჩემი ორი შვილი რომ ლუკმაპურის გარეშე დამრჩეს, გამორიცხულია, მათთან ვითანამშრომლო. შესაბამისად, ჩემთვის მუდმივი არც მეგობრობაა, არც პირადი ცხოვრება, არც საქმიანობა. როგორც კი ჩემს პარტნიორს მთავარი ღირებულება შეეცვლება, ის აღარ იქნება ჩემი პარტნიორი.
– ადამიანები ზოგჯერ შეცდომას უშვებენ…
– ერთმანეთს შეცდომებს უამრავჯერ ვპატიობთ. ჩემს მეგობარს, ჩემს პირად ცხოვრებაში მყოფ ადამიანს, რა თქმა უნდა, შეცდომებს ვპატიობ. ვინ არის უშეცდომო?! გგონიათ, ვფიქრობ, რომ ყოველდღიურ ურთიერთობაში შეცდომებს არ ვუშვებ?! ვუშვებ და მპატიობენ მეგობრები, მე კი მათ ვპატიობ.
მე ძალიან პირდაპირი ვარ. მთელი ჩემი ცხოვრების პრობლემა ის არის, რომ ლაქუცი ვერ ვისწავლე და ერთ ადგილას შეტენვა, ის, რომ რასაც ვფიქრობ, არ უნდა ვთქვა. რა ვქნა, ვერ შევიცვლები. ჩემი მეგობრები ამ თვისებას მპატიობენ სხვა თვისებების ხარჯზე. მტერთან ურთიერთობა კი შეცდომა არ არის, ეს ფუნდამენტური ღირებულების ღალატია.
– სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილება ხომ ნიშნავს, რომ თავის დროზე დააშავა მან, ვის მხარესაც ახლა თქვენ დგახართ.
– სტრასბურგი შეუცდომელი არ არის. სტრასბურგში ხადარკოვსკიმ საქმე წააგო, მაგრამ გჯერათ, რომ ის პოლიტიკური პატიმარი არ იყო პუტინის ხელისუფლებაში? სტრასბურგს არ მოვიაზრებ, როგორც ნამდვილად დემოკრატიულ ინსტიტუტს და ნამდვილად უზენაესს, რომელიც გვიცავს ისეთი ტირანებისგან, როგორებიც არიან პუტინი, ივანიშვილი.
სტრასბურგში არსებობენ მოწყვლადი მოსამართლეები, რომლებიც რუსეთზე ქვეყნით არიან მიბმული. შეიძლება ნებისმიერი მოსამართლე იყოს მოწყვლადი. როდესაც ნაწყენები ვართ სტრასბურგზე, ეს არ ნიშნავს დემოკრატიულ ინსტიტუტზე წყენას. ეს ნიშნავს რამდენიმე მოსამართლეზე წყენას, რომლებიც ინდივიდუალურად და პერსონალურად მოითელნენ.
– თქვენს უმცროს შვილ საბასაც შეეშალა ხელი ამ ზაფხულს დასვენებაში?
– არა, რადგან, როგორც დაგეგმილი გვაქვს ხოლმე, საბა ყოველ ზაფხულს მამასთან მიდის. ეს ზაფხულიც არ იყო გამონაკლისი და ახლაც მამასთანაა.
– მალე გამოჩნდებით ახალ არხზე. როგორი ფორმატის გადაცემა იქნება, რა შეიცვლება?
– ეს იქნება სოციალური ტოქ შოუ, დებატები აქტუალურ თემებზე.
– ასე თავიდან ბოლომდე პროფილის შეცვლა რას უკავშირდება?
– ეს ამბავი აბსოლუტურად არ არის კავშირში მომხდართან. სტრასბურგის გადაწყვეტილებამდე დაიგეგმა ასე და არც ქიბარი და არც სხვა ვინმე კავშირში არ არიან. 10 წელი გადიოდა “ნანუკას შოუ” და ამოწურა საკუთარი თავი. ჩემს თავს ვუთხარი, ნანუკა, ახლა ამას შეელიე-მეთქი. ტელევიზიის ფინანსური სამსახური დამიდასტურებს, რომ ეს იყო ძალიან შემოსავლიანი გადაცემა.
– როცა გადაცემა შემოსავლიანია, ეს ხომ ნიშნავს, რომ თავი არ ამოუწურავს?
– დიახ, მაგრამ წასვლა ღირდა ამ ეტაპზე, ვიდრე მართლა ამოეწურა საკუთარი თავი. ბოლო წუთამდე იმდენი რეკლამა მოდიოდა, ზოგზე უარის თქმაც კი გვიწევდა, იმხელა დაკვეთები გვქონდა. ისე გამოდიოდა, რომ მხოლოდ ფულის კეთებაზე უნდა გადავსულიყავი. ჩემი აზრით, “ნანუკას შოუმ” აქტუალობა დაკარგა. ის, რომ უყურებენ, აქტუალურობას არ ნიშნავს. ამ გადაცემაზე ისე აღარ ლაპარაკობდნენ, როგორც ადრე და როგორსაც წლების განმავლობაში ვიყავი მიჩვეული.
მივიღე გადაწყვეტილება, გავაკეთო ისეთი გადაცემა, რომელზეც ისაუბრებენ. თანაც საიდანაც მოვედი, იქ ვბრუნდები. “კურიერში” ვმუშაობდი და იქ უფრო მეტად პოლიტიკა იყო. ეს სოციალური თემატიკის იქნება და ადამიანებთან ისევ ახლოს ვიქნები. ჩემთვის მთავარი ადამიანებთან ახლოს ყოფნა იყო და ამ ნიშას ვიტოვებ. მაგალითად, ახლა გავაშუქებ მედიაპლურალიზმს, მაგრამ სხვა კუთხით. არა ისე, როგორსაც პოლიტიკური შოუ გააკეთებდა, არამედ სხვა კუთხით – ადამიანური ისტორიებით, განცდებით, ოღონდ პრობლემაზე მიბმულს.
შეიძლება გავაკეთო თემა, რომელიც კანონზე იქნება მიბმული. მაგალითად, ღორის გრიპზე და ა.შ. ეს აწუხებთ ადამიანებს, თორემ პოლიტიკური დებატები, კინკლაობა და ჩხუბი ნაკლებად აწუხებთ ან აწუხებთ იმიტომ, რომ ეს აღარ დამთავრდა. მთავარი კი ყოფითი პრობლემებია.
– ფიქრობთ, რომ ახალი არხი ისეთივე წარმატებული იქნება, როგორიც “რუსთავი 2” იყო?
– ძალიან წარმატებული იქნება. მგონია, რომ ამ სფეროში რაღაც გამეგება, რადგან 10 წელი ყველაზე რეიტინგულ გადაცემას ვაკეთებდი და ამდენი წელი ოთხშაბათის რეიტინგი მეჭირა… ეს ნიშნავს, რომ ტელევიზია იცი. თავისუფლად შემიძლია ვთქვა, რომ ეს იქნება წარმატებული, რეიტინგული ტელეკომპანია.
ძალიან მინდა, “რუსთავი 2” გადარჩეს, რადგან რაღაცნაირად სიმბოლური დატვირთვა აქვს ამ ქვეყნისთვის. თუ მართლა კორპუსები ჩადგება “რუსთავი 2”-ის შენობის ადგილას, შეიძლება გული გამისკდეს. ამ ლოგომ და არხმა აუცილებლად უნდა იარსებოს. შეიძლება დღეს ეს არხი ბიძინას დაქვემდებარებაშია, მაგრამ ბიძინა ხომ მუდმივი არ არის?! ვინც ახლა მივა მაგ არხზე, ხვალ შეიძლება თავისუფალ გარემოში იმუშაოს. ჩვენც ხომ ვმუშაობდით სახელისუფლებო გავლენების დროს, მაგრამ მერე მოგვიწია თავისუფალ გარემოში მუშაობა. ვინ, იცის, იქნებ იმ ადამიანებმა ოდესმე ჩვენსავით მოახერხონ თავისუფლების მოპოვება.
– სახელისუფლებო გავლენების დროს მუშაობა თქვენთვის კომფორტული იყო?
– მაშინ “ნანუკას შოუს” ვაკეთებდი და ჩემთვის ეს ძალიან მარტივი იყო. მან იკითხოს, ვინც ნიუსს აკეთებდა. მაშინ მე ვაკეთებდი გადაცემას პეპლებსა და ჩიტებზე და ამის კეთება ყველა ხელისუფლების დროს მარტივია. როგორც მაყურებელს, არ მომწონდა ეს ამბავი და, როგორც წამყვანს, არ მეხებოდა. “ნანუკას შოუ” რას გააშუქებდა, არავის აინტერესებდა.
– მერე თავისუფლება გვქონდაო, ამბობთ. ბოლო წლებში “რუსთავი 2” ხომ მხოლოდ კონკრეტულ პოლიტიკურ ჯგუფს ემსახურებოდა?
– მსოფლიოში ვერ დამისახელებთ ვერც ერთ ტელეკომპანიას, რომელიც ვიღაცის გავლენას არ განიცდის. მთავარია, ეს ამბავი არხს დეკლარირებული ჰქონდეს და არ იტყუებოდეს. “იმედი” რომ ამბობს, არასახელისუფლებო ვარო, ეგ “ტეხავს”. მაგრამ, როდესაც ამბობ, რომ ოპოზიციურ ჯგუფზე მუშაობ და აცხადებ, რომ ებრძვი ბიძინა ივანიშვილს და აგინებ (თუმცა მე არ მომწონს პირდაპირ ეთერში გინება, ეს ჩემი სტილი არ არის) ასეთი განცხადებები პოზიციის დეკლარირებაა. როდესაც ამას აცხადებ, მაშინ მაყურებელს არ ატყუებ.
ჩვენ ვმუშაობდით ჯგუფზე, რომელსაც ოპოზიცია ჰქვია. შალვა ნათელაშვილის პიარიც კეთდებოდა, “ევროპული საქართველოსიც” და ყველა ოპოზიციური პარტიის და ამიტომ პრობლემას ვერ ვხედავ. მე ახლაც იმიტომ მივდივარ “მთავარ არხზე”, რომ ოპოზიციური იქნება. ნეიტრალური არაფერი მიყვარს.
ყველაზე დიდი შეცდომა და უთავმოყვარეობა რაღაცნაირი ნეიტრალობის დაჭერაა. ჩემთვის პოზიციის მქონე ადამიანი, თუნდაც ქოცი, უფრო დასაფასებელია, ვიდრე ასეთი. პრობლემა ისაა, ხან ნაცი რომ ხარ და ხან – “ოცნება”.
ნანა ლეჟავაზე პირადად ნაწყენი ვარ, მაგრამ ძალიან სწორად იარა. როდესაც “რუსთავი 2”-ში სახელისუფლებო გავლენები დაიწყო, გააპროტესტა. ადგა, გადავიდა ოპოზიციაში, აკრიტიკა მიხეილ სააკაშვილი… კი, მუშაობს “იმედში”, მაგრამ ნაციონალური მოძრაობის ოპოზიციაში გადავიდა და დღემდე ოპოზიციაში უდგას. ნანა ლეჟავა რომ მისულიყო “რუსთავი 2”-ში, ვერც გავაკრიტიკებდი, რადგან სწორხაზოვანია, სწორია მისი სვლა. არ მოსწონს და იბრძვის მის წინააღმდეგ. ეს დასაფასებელია. ნაციონალურ მოძრაობაში რომ ყოფილიყო 2012 წლამდე და მერე გამხდარიყო ნაცი, დასაფასებელი არ იქნებოდა. ასევეა ნათია ლაზაშვილიც.
– მაია ასათიანი რჩება “რუსთავი 2”-ზე. ამაზე რა აზრის ხართ?
– მაიკოსთან არ მისაუბრია, მაგრამ მას ყველგან წარმატებებს ვუსურვებ. ერთადერთი, რაც ამქვეყნად დარჩა, ტელევიზიაა, ამიტომ, სადაც უნდა იყოს, მაღალ რეიტინგს ვუსურვებ. ჩემთვის მნიშვნელოვანი მხოლოდ ის არის, რომ მაიას ჰქონდეს გადაცემა, რომელიც შვილივით ეყვარება.
ნიკა გვარამია ახალ არხზე ყვითელ გადაცემებზე უარს ამბობს. გასართობი, იუმორისტული გადაცემები, სერიალები იქნება, მაგრამ ყვითელი – არა.
– ყვითელი იყო თქვენი გადაცემები?
– აბა, რა იყო, პირად ცხოვრებაზე ლაპარაკობდნენ. ცოლი მოდიოდა, ქმარს ლანძღავდა, ქმარი – ცოლს და… სიყვითლეს ოპრა არ უარყოფს და მე რომ უარვყო, სასაცილო იქნება.
ბოლო წელს დავაფიქსირე, რომ საათზე ვიყურებოდი. როდესაც წამყვანს ასეთი რამ გეპარება… მე შევედი ნიკასთან, რომ ამ ნიშის შეცვლა მინდოდა. გაოგნებული მიყურებდა და მკითხა, კარგად თუ გაქვს ნაფიქრიო. კი-მეთქი, ვუთხარი. სახლში რომ წავედი, იმ საღამოს მომწერა, გინდა, კიდევ იფიქრო, რომ მერე არ ინანოო.
როდესაც წამყვანი ხვდები, რომ ის უკვე აღარ გაინტერესებს, აუცილებლად უნდა დაამთავრო. გადაცემის გაკეთება უნდა გინდოდეს. როდესაც ეს მონდომება გაკლია, უნდა გადახვიდე სხვა ტალღაზე. მხოლოდ “ნანუკას შოუს” გავუძელი 10 წელი. 10 წელი არსად და არავისთან გამიძლია.
– ახლა რაზეც მუშაობთ, იმასაც გაუძლებთ წლები?
– დარწმუნებული ვარ. აქტუალურ თემაზე საუბარი მნიშვნელოვანია ყველა ეტაპზე, რა დროც უნდა იყოს. ეს გადაცემა, მინიმუმი, 5 წელი მაინც იქნება.
“ნანუკას შოუს” ახლაც ძალიან ბევრი კონკურენტი ჰყავს. ეს შოუ იმით იყო ეფექტური, რომ თინეიჯერული წამყვანი ვიყავი არაკლასიკური გაგებით, ცოტა ხულიგანი, ცოტა მხიარული… მგონია, ახლა ისეთი თაობა მოდის, რომ ჩემს ასაკს და ტიპაჟს აღარ უხდება ეს. მაშინ, როდესაც ამ გადაცემაზე მუშაობა დავიწყე, ეს სიახლე იყო. დღეს ყველა თინეიჯერია, ყველა ხულიგანია. თავისუფლება დღეს აღარ არის ექსკლუზიური ნიშა.
მაშინ თუ რაღაცებს ვაკეთებდი თავისუფალ ჭრილში, რაც სხვებისგან განსხვავებული იყო, რადგან მაშინდელი წამყვანის სტილი იყო ქუსლი, პიჯაკი, დღეს ყველას ისე აცვია, როგორც მე მეცვა. თან, 40 წლის ასაკში ამას ვეღარ აკეთებ, აღარ უხდება და აღარც გაინტერესებს.
– ახლა თქვენი იმიჯი როგორი იქნება?
– რა თქმა უნდა, მომიწევს პიჯაკის ჩაცმა და კედების გახდა. უფრო სოლიდური გავხდები და ისეთი ვიზუალი მექნება, როგორიც 40 წლის გოგოს შეეფერება და არა – ქალს.
– პოლიტიკაში წასვლაზე არ გიფიქრიათ?
– ერთი პერიოდი ვფიქრობდი. მიშამ შემომთავაზა, წყალტუბოში მეყარა კენჭი. მაშინ ჯანმრთელობის პრობლემები მქონდა და ვიფიქრე, მშვიდად ვიქნებოდი, თუ წყალტუბოში გადავიდოდი საცხოვრებლად, საკუთარი სახლი მექნებოდა. თან ეს კარგი გამოწვევა იქნებოდა ჩემს ცხოვრებაში. მერე ისეთი ჯანმრთელობის პრობლემები დამეწყო, მივხვდი, ამას ვერ გავაკეთებდი. ხანდახან რაღაც პრეპარატებზე მიწევს ყოფნა და…
ეს იდეა კი ძალიან მომწონდა, რადგან მინდოდა, ახალი ჟანრი შემექმნა პარლამენტის დეპუტატის. მე ვიქნებოდი ხალხში მყოფი დეპუტატი და სხვებსაც დავანახვებდი, როგორები უნდა იყვნენ მაჟორიტარი დეპუტატები. ამბიცია მქონდა, რომ ისინი შემერცხვინა. მხოლოდ იმიტომ მიდიან ამ ნაბიჯზე, რომ ფული ჰქონდეთ. არასწორი ინსტიტუტია და მინდოდა, შემეცვალა, მაგრამ მივხვდი, არ გამომივიდოდა, რესურსი არ მეყო.
ვფიქრობ, წლების მერე თუ მექნება შემოთავაზება… ახლა – არა, ახლა ტელევიზია მინდა. მინიმუმი, 5 წელი სიამოვნებით ვიმუშავებ ტელევიზიაში, მაგრამ წლების მერე, საბას რომ სასწავლებლად გავუშვებ უნივერსიტეტში, მეც წავიდოდი წყალტუბოში და შვილიშვილებს მოვუვლიდი, თან წყალტუბოსაც.
– შენობა, სივრცე, ტექნიკა – ყველაფერი ეს საკმარისი გექნებათ ახალ არხზე?
– ჩვენ შევთანხმდით, რომ ამის შესახებ ყველაფერს ნიკა გვარამია იტყვის. იქნება დიდი პრეზენტაცია, რომელსაც ის გააკეთებს. “ქართული ოცნების” წარმომადგენლები ავრცელებენ ინფორმაციას, რომ არც შენობა გვაქვს, არც აპარატურა… ძალიან ცდებიან. აპარატურაც გვაქვს და იმაზე ბევრად უკეთესიც, ვიდრე “რუსთავი 2”-ში გვქონდა. შენობაც გვაქვს და თან ორი და ახლა ვმსჯელობთ, სად ჯობია. რაც შეეხება სტაფს, ტექნიკური სტაფი გვყავს ქვეყანაში ნომერი პირველი, ვინც ქვეყანაში ნომერ პირველ ტელეკომპანიას აკეთებდა.
– თქვენი ანაზღაურება გახდა სალაპარაკო. ძალიან მაღალ ხელფასს იღებდაო.
– ჩემზე მაღალ ხელფასს ძალიან ბევრი იღებდა “რუსთავი 2”-ში. როდესაც შენს გადაცემაში წუთი რეკლამა 1.500 დოლარად იყიდება, შენი რეიტინგიც იზრდება და ხელფასიც აუცილებლად მაღალი გაქვს. ჩვენ სახელმწიფო სტრუქტურა არ ვიყავით და ხალხის ჯიბეებიდან არ ვფინანსდებოდით. ეს იყო კომერციული ტელეკომპანია და პირდაპირ მეწერა კონტრაქტში, რომ მაღალი რეიტინგი ნიშნავდა ჩემს მაღალ ანაზღაურებას.
24 საათი ვმუშაობდი და მოტივაცია, რა თქმა უნდა, ფინანსური შემოსავალი იყო. არც ერთი თეთრი პრემია არ ამიღია. ეს ნახა პაატა სალიამ და, პრემიები გვეგონაო, თქვა. ჩემი ხელფასი გაორმაგდა. ეტაპობრივად მეზრდებოდა. მქონდა 5.000 ლარი, მერე 7.000 ლარი… იმის მიხედვით იზრდებოდა, როგორც იზრდებოდა შემოსავალი არხზე ჩემი გადაცემის მიხედვით. რა თანხაც მერიცხებოდა და პრემია ერქვა, ეს იყო ჩემ მიერ შეტანილი რეკლამის წილი. ერთია, რაზეც სარეკლამო სამსახური მუშაობდა და მეორე, რასაც მე ვპოულობდი და შემომქონდა არხზე, იმის 50% იყო ჩემი.
მე ვპოულობდი სპონსორს, ვინც რეკლამას განათავსებდა და მხოლოდ ჩემ მიერ ნაპოვნი სპონსორისგან შემოტანილი თანხის 50% იყო ჩემი. ასე იყო ყველა გადაცემა “რუსთავი 2”-ის ეთერში, რომ მოტივაცია ჰქონოდათ გადაცემებს, ფული შეეტანათ არხზე. მაგალითად, ჩემ მიერ შეტანილი ძალიან დიდი თანხა დარჩა ქიბარ ხალვაშის ტელეკომპანიაში, რადგან არ ჩამირიცხეს. ივნისის ხელფასიც არ მომცეს.
პაატა სალიასთან სატელეფონო მიმოწერაც მაქვს, სადაც მწერს, კი, ნამდვილად ჩვენი ვალიაო, რომელსაც ოდესმე გაისტუმრებენ. მივწერე, მაგ თანხას გჩუქნით, რომ არ გეგონოთ, ჩემი მთავარი მოტივაცია ფული იყო, მაგრამ იქნებ კუთვნილი ხელფასი მომცეთ-მეთქი, მაგრამ დღემდე არ ჩამრიცხვია. არის თუ არა ეს დისკრიმინაცია, როცა ყველა წამყვანს ჩაურიცხეს და მათ შორის მათაც, ვისაც ჩემზე მაღალი ხელფასი აქვს და ასევე მთელ ჩემს სტაფსაც?!
– საბოლოო ჯამში, რამდენი აჩუქეთ პაატა სალიას?
– ათასობით ლარი.
– ახალ არხზე როგორ იქნება თქვენი ხელფასის ამბავი, უკვე გარკვეულია?
– ჯერ მაგაზე არ გვისაუბრია. ახალ ტელეკომპანიაში ვის ადარდებს ხელფასი?! ამ ეტაპზე ჩვენი მთავარი ინტერესია, არხი გავიდეს ეთერში და გადაცემები ჩაეშვას.
– მთავარი დამფინანსებელი ვინ არის?
– ნიკა გვარამიას ჰკითხეთ. ისე, საჯარო იქნება ყველაფერი, არაფერს დავმალავთ.