,,სარკე” ადამიანების უმადურობას საზღვარი არ აქვს. თურმე თან რომ გადაჰყვე, თუ არ უნდათ, არაფერს დაინახავენ, თუნდაც შენი ძალიან ახლობლები იყვნენ. მყავდა ქმარი, რომელიც ძალიან მიყვარდა. სანამ შევუღლდებოდით, დიდი წინააღმდეგობის გადალახვა მოგვიხდა. მე დედისერთა ვარ და მშობლებს არ სურდათ, სოციალური მდგომარეობით ჩვენზე დაბლა მდგომ ადამიანს გავყოლოდი ცოლად. თვლიდნენ, რომ არც ოჯახიშვილობით, არც განათლებით და არც გარეგნობით […]
,,სარკე” ზოგიერთს კი ჰყავს დედმამიშვილი, მაგრამ რად გინდა, სიყვარული არ იციან. ბევრი სამკვდრო-სასიცოცხლოდ გადაკიდებული და-ძმა მინახავს და ყოველთვის მიკვირდა. ბევრჯერ მითქვამს, ნეტა, რა დედამ გაზარდათ-მეთქი. თურმე დედის გაზრდაზე არ ყოფილა ეს დამოკიდებული, კიდევ სხვა რაღაც უნდა გქონდეს გულში, რისი ახსნაც არ შემიძლია. მეც კარგად გავზარდე შვილი, დედმამიშვილის სიყვარულსაც ვასწავლიდი, ოჯახისასაც, მაგრამ საქმე საქმეზე რომ მიდგა, […]
მოზარდების ნორმალური განვითარებისა და მათი პიროვნების ფორმირებისათვის უმნიშვნელოვანესია ატმოსფერო სახლში, ოჯახის წევრებს შორის კეთილგანწყობა და სიმშვიდე. ისინი განსაკუთრებულად მტკივნეულად აღიქვამენ ოჯახში ნებისმიერ განხეთქილებას, დაძაბულობას, დაპირისპირებას, მშობლებს შორის უთანხმოებას. სამწუხაროდ, ზოგჯერ უფროსებს უფრო მნიშვნელოვნად მიაჩნიათ თავიანთი პრინციპების, ხასიათის, ჩვევების დემონსტრირება, ვიდრე მოზარდებისთვის მშვიდი გარემოს შექმნა, მათი ნერვული სისტემის გაფრთხილება. ჩვენი რესპონდენტი, ახალგაზრდა ქალი მაია, ოჯახურ დავიდარაბაში […]
რატომ ხდება, რომ მოყვასისთვის გაწეული სიკეთე და თავდადება ადამიანს შეიძლება ბოროტებად დაუბრუნდეს? ეს მარადიული კითხვა უამრავ ადამიანს აწუხებს და პასუხი ვერ უპოვნია. მათ შორისაა ჩვენი რესპონდენტი, ახალგაზრდა ქალი ირმაც, რომელიც განუწყვეტლივ ფიქრობს, სად დაუშვა შეცდომა. იქნებ თანადგომაშიც ზომიერებაა საჭირო? განსჯა თქვენთვის მოგვინდვია. ირმა: – მე და ჩემი ქმარი, ლაშა, წლების განმავლობაში ტკბილად ვცხოვრობდით. შვილი არ […]
თურმე ადამიანებს მხოლოდ საკუთარი თავი ადარდებთ. ძალიან ახლობელიც რომ იყოს, მაინც საკუთარ თავს დააყენებს პირველ ადგილზე და მერე შენ. ამას იმიტომ ვამბობ, რომ ყველაფერი საკუთარ თავზე გამოვცადე. ოჯახის წევრებს სანამ ვჭირდებოდი, კარგი გოგო ვიყავი, ხელისგულზე მატარებდნენ. ჩემი წყალობით მოითქვეს სული, ახლა კი ყველამ ზურგი მაქცია. მეუბნებიან, სამარცხვინო ქალი ხარ, დისშვილს და ძმისშვილებს ცუდ მაგალითს აძლევო. […]
ბიჭუნა ჩუმად სლუკუნებდა: „ყველას ხელს ვუშლი… ბებია, შენ მაინც ნუ მიმატოვებ, ნუ წამიყვან ბავშვთა სახლში. დედას არ ვუნდივარ, არც მამას ვჭირდები… შენ კი საავადმყოფოში უნდა დაწვე, მესმოდა, დედას ტელეფონზე რომ უთხარი. მე რა ვქნა? იქნებ ჯობია, რომ მოვკვდე, ბებია…“ 8 წლის ბიჭუნას ბედნიერი ცხოვრება ოთხი წელი გრძელდებოდა. მაშინ დედიკოსთან და მამიკოსთან ერთად ცხოვრობდა. მასზე ზრუნავდნენ, […]